KLUB REALIZATORÓW FILMOWYCH
„Rację może mieć zawodowiec,
ale dokonać czegoś może tylko amator,
gdyż swojej sprawie oddany jest do końca”
William Lane Craig
Każdy z nas postrzega rzeczywistość na swój sposób, a tylko niektórzy swój punkt widzenia starają się zmaterializować. Można do tego celu używać różnych środków. Wielu wybiera kamerę.
Klub Realizatorów Filmowych (KRF) to inicjatywa nieformalna, która dąży do zetknięcia ze sobą ludzi wyrażających siebie poprzez film. Mogą to być zarówno ludzie młodzi jak i starzy, amatorzy i fachowcy, samodzielni zapaleńcy i ci działający w grupach (na spotkania KRF zaproszeni są też miłośnicy kina oraz wszyscy, którzy chcą w nich uczestniczyć).
Nieodłącznym punktem każdego spotkania jest pokaz filmowy, na który składają się realizacje klubowiczów. To właśnie czyjś twór, wizja - daleko bardziej niż same słowa – pozwalają nam prawdziwie odczuć drugą osobę i ewentualnie przekonać nas do zrobienia z nią filmu. Każdy może zgłosić swój film, każdy może zostać klubowiczem. Nie rozdajemy legitymacji członkowskich, ani nie pobieramy opłat.
Klubowiczem zostajesz automatycznie w momencie przyjścia na pokaz KRF. Od Ciebie zależy, czy będzie klubowiczem biernym, czyli tylko takim, który ogląda filmy, czy też klubowiczem aktywnym, czyli kreującym repertuar, kręcącym filmy, udzielającym się w dyskusji, sugerującym nowe pomysły, rozwiązania, idee itp. itd.
Naszym celem jest wzajemna wymiana doświadczeń oraz konkretna pomoc w celu realizacji pomysłu któregoś z klubowiczów. Ktoś może szukać aktora, technicznego pomocnika, rekwizytu, kamery, ktoś inny scenarzysty, lub reżysera. Efekty naszych spotkań nie są z góry ustalone, lecz wynikają ze spontanicznej rozmowy poznających się ludzi oraz ich indywidualnego zaangażowania.
Klub Realizatorów Filmowych zawiązał się, gdyż w obszarze kina amatorskiego, niezależnego, offowego (mniejsza o nazwę), dostrzegamy sporą lukę. Na festiwalach oraz przeglądach o takim profilu, mamy coraz częściej do czynienia z techniczną batalią, która z roku na rok, coraz silniej ruguje amatorów - posługujących się skromnymi środkami - o osobistym przekazie oraz indywidualnej wizji. Do programów takich pokazów dostają się już z reguły nie filmy, lecz produkty, które – w sposób mniej lub bardziej świadomy - parodiują tzw. kino profesjonalne. Z drugiej strony zaczyna brakować zwyczajnych ludzi z kamerą - na modłę Dźigi Wiertowa – filmowych wariatów, marzycieli. A może wciąż oni istnieją, przycupnięci gdzieś w szarym kącie, na skrajnym marginesie filmowego światka. Wierzymy w to drugie, dlatego powstanie Klubu, uznaliśmy za słuszne oraz potrzebne.
ZASADY KLUBU:
-
Spotkanie zaczyna się od pokazu filmowego - każdy może podzielić się swoją twórczością z innymi.
-
Po pokazie jest miejsce na luźne rozmowy oraz ewentualną dyskusję i piwo.
-
Członkiem Klubu jest każdy, kto kręci, lub chce kręcić filmy.
-
Na spotkanie Klubu może przyjść każdy, kto chce.
-
Nie ma ścisłego kanonu oraz konwencji, najważniejsza jest otwartość, swoboda oraz dobry humor.
