K. Irzykowskiego 2 lok. 41
01-317 Warszawa

Nestor kina niezależnego na Górnym Ślasku. Członek legendarnego AKF "Śląsk", instruktor AKF "Maczki" oraz od 1974 AKF "iks".

 

Leon Wojtala Urodził się w Sośnicy niedaleko Gliwic 2 grudnia w roku 1913. Wychowywał się w rodzinie bardzo muzykalnej. Ojciec Józef – robotnik, grał ponoć na 5 instrumentach. Leon w wieku lat 8 wstąpił do harcerstwa i tu założył zespól mandolinistów w Piotrowicach był członkiem orkiestry symfonicznej, w wojsku założył zespół muzyczny. Jako młody człowiek miał już ukształtowane zainteresowania, pasjonowały go muzyka, turystyka i przyroda.

Kiedy wybuchła II Wojna Światowa, Wojtala wstąpił do 23 pułku piechoty i uczestniczył w kampanii wrześniowej. Po wojnie podjął pracę na kolei w DOKP Katowice, tu został urzędnikiem na kolei gdzie pracował aż do emerytury.

Do licznych zainteresowań Leona Wojtali szybko dołączyła fotografia. To jednak nie wystarczało, aby uwiecznić swoje podróże kupił szwajcarską kamerę 8 mm. Jak każdy amator zaczął filmować swoje wycieczki, rodzinę, a szczególnie wnuki.

Leon Wojtala stosunkowo późno zainteresował się ruchem amatorskim. W 1959 roku miał 46 lat, kiedy trafił na festiwal filmów amatorskich w Katowicach. Wojtala postanowił przyjść na projekcje i zobaczyć filmy robione przez amatorów. Stwierdził że, iż produkcje pokazywane na przeglądzie wcale tak bardzo nie różnią się od filmów. Za namową filmowca Henryka Kwiczały i przy jego wsparciu Wojtala przystąpił do najlepszego wówczas w Polsce AKF-u „Śląsk” w  Katowicach. Tu zmontował swój pierwszy „prawdziwy” film amatorski p.t.: „Puszcza Piska”, od razu tez zabrał się do pracy nad nowym filmem. Był to obraz zatytułowany „Gorzki chleb”.

W latach 60 Wojtala został instruktorem - opiekunem przyzakładowej świetlicy Związku Zawodowego Kolejarzy w Maczkach na Zagłębiu. Po przeprowadzce do Tych zrezygnował z dalszego prowadzenia świetlicy. Za odejściem z ZZK „Maczki” przemawiał jeszcze jeden fakt - oto Leon Wojtala dostał propozycję objęcia stanowiska instruktora w zasłużonym Amatorskim Klubie Filmowym „iks” w Mikołowie. Wraz z nadejściem nowego instruktora w 1974 roku rozpoczyna się renesans klubu i jego najlepsze w historii lata.

Leon Wojtala jako turysta i miłośnik przyrody w swoich filmach ukazywał człowieka i jego ciężką prace, uwielbiał też ukazywać zagrożoną skażeniem przyrodę. Do najsłynniejszych obrazów zrealizowanych na mikołowskich wapiennikach zaliczyć można filmy „Białe złoto” i „Blisko piekła” Jednak największa sławę odniosły filmy zrealizowane w górach: „Markowa i jej świat” i „Migdalowa polana” Te filmy przyniosły mu laury na wielu konkursach ogólnopolskich. Ukoronowaniem twórczości był Srebrny Medal na XXXIV ogólnoświatowym festiwalu UNICA w 1975 roku. Ku zaskoczeniu całego środowiska, Wojtala został zaproszony do wzięcia udziału w słynnym XVII krakowskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych. Został tam wspaniale przyjęty przez publiczność, która po obejrzeniu „Markowej” długo biła brawo wyrażając szacunek dla amatora, który utarł nosa zawodowcom!

Leon Wojtala i prowadzony przez niego AKF „iks” swoja działalnością rozsławiał Mikołów. Przez cały okres swojej twórczości Leon Wojtala zdobył dla Klubu wiele nagród w kraju i za granica. W 1986 roku otrzymał prestiżową nagrodę im. Norberta Boronowskiego przyznawaną przez Śląskie Towarzystwo Filmowe. Wówczas był osobą znaną i szanowaną- także w środowisku filmowców profesjonalnych. Do samego końca realizował swoje filmy, a stworzył ich ponad 30. Pomagał i  inspirował młodych twórców w realizacji ich własnych pomysłów.

Zmarł w swoim mieszkaniu w Tychach 28 sierpnia 1993 roku w wieku 80 lat.

Postać Leona Wojtali to obraz prawdziwego amatora – miłośnika, który połowę swojego życia poświęcił całkowicie dla filmu i ruchu amatorskiego. Był w tym ruchu niemal od początku, przez 40 lat. Uczył się od najlepszych z AKF „Śląsk”; Boronowskiego, Poloczka, Fischera, po to by samemu móc poprowadzić do największych sukcesów AKF „iks”. To właśnie w Mikołowie, Wojtala zaszczepił w kilkudziesięciu młodych ludziach szlachetną pasję filmowania. Był to ten sam bakcyl, którym zarazili Wojtalę członkowie „Śląska”. Młodzi ludzie w mikołowskim „iksie” nadal tworzą filmy. Pamiętają o Wojtali który patrzy na nich z portretu. Co dwa lata wyjeżdżają do pobliskiego Bierunia gdzie odbywa się ogólnopolski Festiwal Filmowy Imienia Leona Wojtali, by oglądać filmy, zdobywać nagrody, spotkać się z najlepszymi filmowcami z całej Polski.

Filmy Wojtali mozna znaleźć pod adresem: http://www.youtube.com/user/szwiec

Puszcza Piska (1960)
Gorzki chleb (1961)
Miasto dnia jutrzejszego (1962)
Dni bez słońca (1969)
Poranek na piaskowni (1970)
Inny świat (1971)
Migdalowa polana (1972)
Markowa i jej świat (1973)
Chłopcy z Milówki (1974)
Blisko piekła (1974)
Wyjście z mroku (1975)
Młodzi budują (1975)
Od kropelki (1976)
Białe złoto (1976)
Umierające chaty (1977)
Ballada o parowozie (1978)
Bez komentarza (1979)
Droga do wolności (1979)
Chwila refleksji (1980)
Ludzie z familoków (1982)
Pustelnia (1983)
Zagubieni w cywilizacji (1984)
Rozrządowa (1986)
Pasja (1986)
Niedokończona opowieść (1987)
Ruciarze (1988)
Wycinanka (1990)
Z familoków rodem (1991)
Polish show (1992)

 

Filmy Leona Wojtali o nieustalonej dacie produkcji

Gdy nadejdzie zima
Wiosna na polanie
Ginący świat
Robotnicze opowieści
Ostatnia droga
Henio
Naprzód

źródło: www.filmowepołudnie.pl

Filmowiec z Mikołowa. Leon Wojtala 1990

We use cookies to improve our website and your experience when using it. Cookies used for the essential operation of this site have already been set. To find out more about the cookies we use and how to delete them, see our privacy policy.

  I accept cookies from this site.
EU Cookie Directive plugin by www.channeldigital.co.uk