Festiwal Filmów Nieprofesjonalnych “Kochać człowieka” jest przedsięwzięciem kulturalnym, o zasięgu międzynarodowym, organizowanym przez Oświęcimskie Centrum Kultury. Patronat nad nim objęła UNICA-Światowa Unia Kina Nieprofesjonalnego afiliowana przy UNESCO.

Po raz pierwszy odbył się w styczniu 1985 i towarzyszył obchodom rocznicy wyzwolenia KL Auschwitz-Birkenau i miasta Oświęcim.

Kolejne spotkanie filmowców odbyło się w 1986 roku. Następne, pod wpływem sugestii uczestników, już co dwa lata. Do 1994 roku impreza miała charakter konkursu ogólnopolskiego. Począwszy od 1996 roku uzupełniona została o konkurs międzynarodowy.

Od pierwszej swej edycji Festiwal Filmów Nieprofesjonalnych “Kochać człowieka” realizuje oczekiwania artystyczne zarówno twórców jak i odbiorców. Jest prestiżowym spotkaniem filmowców-amatorów z Polski i zagranicy, którym bliskie są sprawy człowieka, człowieka kochającego, radosnego, twórczego, zwycięskiego, ale także człowieka walczącego, cierpiącego, przegrywającego...

Celem konkursu organizowanego przez Oświęcimskie Centrum Kultury, wspieranego przez Federację Niezależnych Twórców Filmowych w Polsce, jest kształtowanie postaw miłości i szacunku wobec człowieka, prezentacja w filmowym zapisie tematyki związanej ze wszystkimi aspektami życia człowieka, utrwalanie pamięci o ofiarach zbrodni ludobójstwa. Ponadto przegląd, mieszczącej się w festiwalowej formule, filmowej twórczości amatorskiej, promocja twórczo utalentowanych realizatorów filmowych oraz nagradzanie filmów o szczególnych walorach artystycznych i poznawczych.

Festiwalowe filmy zapisują wiele ludzkich historii. Prezentują wielkie tragedie, małe dramaty oraz chwile szczęścia i radości. Wzruszają, poruszają, doprowadzają niejednokrotnie do łez i wywołują autentyczny, szczery śmiech. Niejednokrotnie niepokoją, irytują, wzbudzają skrajne emocje. Nie pozwalają pozostać obojętnym.

Dotyczą człowieka i jego miejsca w świecie. Są świadkiem zdarzeń społecznych, rodzinnych, osobistych i intymnych. Wpisują zmagania człowieka, jego walkę o życie, życie godne, w kontekst przemian zachodzących w bliższym i dalszym otoczeniu jednostki. Ukazują prawdę czasu, prawdę wyznaczającą rolę do spełnienia dla każdego z nas, którego odwiecznym dążeniem jest poszukiwanie świata pięknego i szczęśliwego.

Świat może być pięknym i szczęśliwym. Trzeba tylko starać się odpowiednio na niego spojrzeć, by odnaleźć to, co stanowi o jego urodzie.

Festiwalowe filmy próbują odkrywać tajemnicze piękno człowieka. Piękno ukryte w dobroci, życzliwości, szczerości, naturalności, akceptacji, obcowaniu z drugim człowiekiem, z naturą. Piękno przeciwstawione brzydocie, utożsamianej ze złem, obojętnością, nienawiścią i tym wszystkim, co niszczy niewinność dziecięcą w postrzeganiu zjawisk nas otaczających.

Festiwalowe filmy są prawdziwe i piękne. Tłumaczą to, co jest najistotniejszego w życiu człowieka. Łączą troskę o jego kondycję we współczesnym świecie z próbą wskazania dróg, którymi można podążać, by uniknąć wielu zagrożeń.

 

Kochać człowieka

We use cookies to improve our website and your experience when using it. Cookies used for the essential operation of this site have already been set. To find out more about the cookies we use and how to delete them, see our privacy policy.

  I accept cookies from this site.
EU Cookie Directive plugin by www.channeldigital.co.uk